Bam. De soundtrack bij een soort final comedown. Vergeet Black Sabbath, Blue Cheer moeten zowat dé pioneers van hardrock geweest zijn. In het gezegende jaar '68 legden ze met Vincebus Eruptum (en dankzij een serieuze dosis LSD) een blueprint voor alle zwaardere gitaarmuziek die later zou volgen. Hun invloed op pakweg Fu Manchu of Queens Of The Stone Age valt nauwelijks te overschatten. Peterson was bassist, zanger en hart van de groep en is deze morgen in Duitsland overleden.
Tune in, tune out
"Vergeet Black Sabbath"?! Laster!
BeantwoordenVerwijderenAls weerwraak zal mijn volgende blogpost (te verschijnen morgenochtend om 6:66) in zekere zin met Black Sabbath te maken hebben.
(Eigenlijk is het puur toeval want hij stond al drie dagen gepland, maar goed.)
Alwaar iemand die de kunst van het subtiel spammen onder de knie heeft!
BeantwoordenVerwijderenIk heb me waarschijnlijk verkeerd uitgedrukt, want ik vind black sabbath behoorlijk fantastisch. 't Gaat gewoon om het feit dat black sabbath altijd als eerste hardrockgroep worden aangeduid, en dat is gewoon flauwekul.
Vincebus eruptum ---> 1968
Black Sabbath's eerste plaat ---> 1970
Natuurlijk zijn er dan die helter skelter roepen, of Pretty Things, maar de man is net dood, give'm some credit!
Uitleggen en peten tekenen, mijn beste Ewald.
BeantwoordenVerwijderen